συνεξακολούθησις

-ήσεως, ἡ, ΜΑ [συνεξακολουθῶ]

το να έχουν ορισμένες λέξεις την ίδια κατάληξη («ὡς δὲ πολλὰς λέξεις καινοτομεῑ καὶ ἡ συνεξακολούθησις δῆλον καὶ ἐκ τοῡ υἱάσι», Ευστ.).